در این مطلب، به بررسی گروه‌هایی از بیماران روانی می‌پردازیم که در شرایط خاص و بدون درمان مناسب ممکن است به واسطه طغیان های شدید خشم برای خود و دیگران خطراتی ایجاد کنند.
به گزارش خط سلامت آگاهی از این اختلالات می‌تواند به ما کمک کند تا با حساسیت و دقت بیشتری در برخورد با افراد مبتلا به بیماری‌های روانی عمل کنیم.
بیماری روانی و خشم شدید
هنگام صحبت در مورد شرایط سلامت روان، مهم است که با حساسیت و درک این موضوع را مطرح کنیم که همه افرادی که دچار اختلالات روانی هستند، خطرناک نیستند. اکثریت افراد با اختلالات روانی، افراد خشنی نیستند و تهدیدی برای دیگران محسوب نمی‌شوند. با این حال، برخی از شرایط خاص ممکن است رفتارهایی داشته باشند که در بعضی مواقع ممکن است خطرناک باشد. این دسته‌ها شامل موارد زیر هستند:
اختلال شخصیت ضد اجتماعی (APD)
افراد با این اختلال ممکن است رفتارهایی چون فریبکاری، دستکاری و عدم پشیمانی از رفتارهای آسیب‌زننده داشته باشند. آنها ممکن است در فعالیت‌های مجرمانه یا رفتارهای خشونت‌آمیز دخیل شوند و اغلب حقوق دیگران را نادیده می‌گیرند. لازم به ذکر است که همه افرادی که APD دارند لزوماً خطرناک نیستند، اما برخی از افراد ممکن است رفتارهای آسیب‌زا داشته باشند.
اختلال شخصیت مرزی (BPD)
اگرچه این اختلال به خودی خود خطرناک نیست، اما افراد مبتلا به BPD ممکن است رفتارهای تکانشی و واکنش‌های عاطفی شدیدی نشان دهند که می‌تواند منجر به بروز انفجارهای عصبی یا رفتارهای خودآسیب‌زننده شود. در برخی مواقع، احساسات ناپایدار آنها می‌تواند به رفتارهای پرخاشگرانه یا آسیب‌زا منجر شود، به‌ویژه در موقعیت‌های تعارضی.
روان‌پریشی
این نوع اختلال شدیدتری از اختلال شخصیت ضد اجتماعی است. افراد مبتلا به روان‌پریشی می‌توانند دستکاری‌کننده، فاقد همدلی و با احتمال بالاتری درگیر رفتارهای خشونت‌آمیز یا آسیب‌زا باشند، هرچند همه افراد مبتلا به روان‌پریشی لزوماً خشونت‌آمیز نیستند.
اسکیزوفرنی
در حالی که بیشتر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی خشونت‌آمیز نیستند، برخی از افراد در زمان عدم درمان یا در دوره‌های روان‌پریشی (توهمات یا هذیان‌ها) ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه نشان دهند. این بیشتر در صورتی رخ می‌دهد که درمان مناسب دریافت نکنند یا در مواجهه با تهدیداتی که در ذهنشان وجود دارد، احساس خطر کنند.
اختلال دوقطبی (در دوره‌های مانی)
در برخی موارد شدید، افرادی که دچار دوره‌های مانی هستند ممکن است رفتارهای خطرناک یا تکانشی از خود نشان دهند که می‌تواند به خود یا دیگران آسیب برساند. با این حال، این حالت معمولاً موقتی است و اغلب با درمان مناسب کنترل می‌شود.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): افرادی که دچار PTSD شدید هستند ممکن است با افزایش تحریک‌پذیری، بازگشت به خاطرات گذشته یا پرخاشگری مواجه شوند، به‌ویژه در موقعیت‌هایی که احساس تهدید می‌کنند. با این حال، بروز خشونت بیشتر به احساس محاصره یا ناامنی مرتبط است.
نکات کلیدی
بیشتر افراد مبتلا به اختلالات روانی خشونت‌آمیز نیستند و احتمالاً بیشتر خود قربانی خشونت هستند تا عامل آن.
خشونت یا رفتارهای خطرناک معمولاً به عدم دسترسی به درمان مناسب، مصرف مواد مخدر یا اختلالات هم‌زمان مرتبط است.
مهم است که با هر فرد با مهربانی، درمان صحیح و حمایت برخورد کنیم و به جای تعمیم‌دادن بر اساس تشخیص‌های سلامت روان، به فردیت هر فرد توجه کنیم. مرجع : خط سلامت

منبع خبر